Witte goud met Italiaanse trots

 Het is weer volop aspergeseizoen... en ik ben er dol op. De wederhelft "eet het wel" maar is niet zo een fan van de asperges à la flamande. Ik zocht dus naar een compromis. Het werd een klassiek gerecht, maar een tikje moderner geserveerd.

Ik ging uit van de klassieke asperges op Vlaamse wijze. De eitjes werden echter gewoon gehalveerd en zo geserveerd. Ook de peterselie kwam ik plukjes op het bord.

Om af te werken koos ik voor Prosciutto di Parma. 

Eenvoudig, maar lekker.

Smakelijk